Da Merica vinni a ru paise
E viju mo’, ca u trenu l’hau cacciatu,
A Paula addimmannu a nu ‘mpiegatu:
«Figliu, de mo’ ca nun camina cchiu’».
Cchi è successu c’hau cacciatu su trenu.
M’ha dittu chistu: «Nun facianu dinari»,
E mo ca su restati sulu li binari,
Quantu fatiga ppe’ fare chista cca’.
Mo chi passa ppe n’atra parte
Nun po’ di’, è buenu chistu cuntu,
Chista au lassatu, e nun dicu ca fu nu scuntu
Ppe camina’ de n’atra parte e a veni’ cca’.
E quannu e vistu a stazione mia…
E lacrime, criditimi, m’è vivia,
L’erva cc’è nata a sa ferruvia
Discrazia de li cani, cchi cc’è fu cca’.
U ricuerdu a vote fa pazzia
Quantu vote pigliai su trenicieddru,
E Teresa ca vinniadi i taraddri
Tuttu s’è fermatu:..pecchi’?…pecchi’?
U primu trenu a re cinque da matina
Chiru locale ca purtavadi i studenti,
Era na muina de tutti si viaggianti
Nu trisueru aviamu, nun si po scurda’.
U cummerciu era na minera
Ligna, castagne e ru tanninu,
E pue ca scigulau tuttu a ru penninu
U fumu du trenu nun si vide cchiu’.
Quantu chianti si facianu a sa stazione
E gente ca partia ppe’ n’atru munnu,
Ccu re lacrime, u pane mi lu ‘mpunnu
Ccu vasi ed’abbrazzi, su figliu sinne va’.
Lassa sa famiglia e su paise
Na vecchiareddra de mamma novantina,
Chiru figliu ca mo nun s’avvicina
Ppe’ li dare a carizza da bonta’.
Parlassinu se mura e sa stazione
Ca mo si fau sulu cuncertini,
De ddrue chi vai ppe’ ti piglia’ i camini
Si u trenu nun c’e’ cchiu’.
Era nu valure su trenu chi passava
Nuddru de si paisi avia sa strata,
E chissi, de cca’ pigliava sa ferrata
Ppe’ parte, o i fatti sua a si sbriga’.
Chine vene e trova sa perdenza
N’abbannunu de tutti si paisi,
Specie ppe’ nui, Santufilisi
«Pecchi’ u trenu nun camina cchiu’?»
Mo su paise ca resta orfanieddu
De sa cosa, u faciadi unuratu,
Chin’è statu, ppe’ nui, su sbrigugnatu
Ca dissi: «De sa stazione nun si parte cchiu’».
7 ottobre 2014